Poumerello(-simplo)
Lomelosia simplex
Caprifoliaceae Dipsacaceae
Noms en français : Scabieuse simple, Lomélosie simple.
Descripcioun :Li poumerello se recounèisson à si fru poulit que noun sai. Aquesto, emé si flour roso, trachis dins li tepiero roucaiouso e li óuliveto de Prouvènço. Li fueio soun divisado alor que li bratèio soun, pèr la maje part, entiero.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lomelosia
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Dipsacaceae
Ordre : Dipsacales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Tepiero roucaiouso
- Esboudèu
- Óuliveto
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Lomelosia simplex (Desf.) Raf., 1838
Ardèno(-d'autouno)
Odontites vernus
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Odontite tardif, Euphraise tardive.
Descripcioun :Aquesto ardèno, planto de l'an, trachis dins li prado un pau umido, o en ribo d'aigo, e flouris à l'autouno. Coume lis àutri Odontites es uno planto à mita parasito emé de clouroufilo. Es eisa de la recounèisse qu'èi la souleto, au nostre, à èstre roso. Peréu n'i'a qu'uno subsp., la serotinus.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Odontites
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Odontites vernus (Coss. & Germ.) Corb., 1894